Plattdütsch op de Alm

 

 

Freuher güngen de Lüd bi Völkerwannerungen to Foot.

Hüt mokt se Völkerwannerungen bloß noch op de Autobohn.

 

De Juli is dor. Un mit em endlich ok wedder Urlaub.

De Juli is is so`n Ooort von Uutuschmonat för ganze Völkerschaften.

De Bayern komt hupenwies an de See –

un de Sleswig- Holsteener fohrt schööfwies in de Alpen.

De Bayern sitt in`n Starndkorb un röppt kruzfidel „ Ahoi!“ -

un de Sleswig-Holsteener sitt up de Alm un jodelt

quietschvergeneugt  op plattdütsch: „ Julijulijöööh....!“

 

Tjä de Juli hätt so sien Öberraschungen.

Sließlich hett Julia jo ok nich Julius anternoh keeken,

sonnern Romeo

 

                                                                  (Günther Petersen) 

 

Wo die Nordseewellen

Wo de Nordseewellen trecken an de Strand,
Wor de geelen Blöme bleuhn int gröne Land,
Wor de Möwen schrieen gell int Stormgebrus,
Dor is mine Heimat, dor bün ick to Hus.

2 Well'n un Wogenruschen weern min Weegenleed,
Un de hohen Dieken seh'n min Kinnertied,
Markten ok min Sehnen un min heet Begehr
Dör de Welt to flegen, ower Land un Meer.


3. Wohl hett mi dat Lewen all min Lengen still,
Hett mi all dat geven, wat min Hart erfüllt;
All dat is verswunnen, wat mi drück un dreev,
Hev dat Glück woll funnen, doch dat Heimweh bleev.


4. Heimweh nach min schöne, gröne Marschenland,
Wor de Nordseewellen trecken an de Strand,
Wor de Möwen schrieen gell int Stormgebrus,
Dor is mine Heimat, dor bün ick to Hus.